İnsan ve İyilik

Bu dünyada iyilik, aranabilecek veya başkalarından beklenebilecek bir şey midir?

Atalarımızı; "iyilik yap denize at, balık bilmez ise Hâlık bilir" dedirten şey nedir?

Yoksa, bu alemde iyilik, sadece karşılıksız yapılan bir şey midir?

Bu varoluşsal soruları devam ettirmek mümkün elbette, cevapları da kişiye göre değişecektir muhakkak.

İnsan, Arapça kökenli bir kelime ve 'unutan' manasına da geliyor.

Yalnız, Kur'ân'ın* insanın sahip olduğu birtakım 'istidat'lara ilişkin bazı nitelemeleri son derece çarpıcı:

“Zalim ve Cahil” (Ahzâb/72: İnnehu kâne zalûmen cehûlâ(n))

“Nankör” (Âdiyât/6: İnne-l-insâne lirabbihi lekenûd(un))

“Servet Biriktiren (Mal Yığan)” (Me’âric/18: Ve ceme’a fe-ev’â)

“Hırslı (Haris-Bencil)” (Me’âric/19: İnne-l-insâne ḣulikahelû’â(n))

“Hayra Mani Olan (Cimri)” (Me’âric/21: Ve-iżâ messehu-lḣayru menû’â(n))

“Aceleci (Sabırsız)” (Enbiyâ/37: Ḣulika-l-insânu min ‘acel(in))

“Kadına, Erkek Evlada ve Mala Aşırı Düşkün” (Âl-i İmrân/14: Zuyyine linnâsi hubbu-şşehevâti mine-nnisâ-i velbenîne velkanâtîri…)

“Mirası Hırsla (Hak Gözetmeksizin) Yiyen” (Fecr/19: Ve te/kulûne-tturâśe eklen lemmâ(n))

"Tartışmaya her şeyden daha çok düşkün" (Kehf/54:Vekâne-l-insânu ekśera şey-in cedelâ(n)).
*Kur'ân lafızları www.kuranmeali.com'dan alınmıştır.

Bir Nisan gününde, Barak Ovası'nda Nergis Çiçeği